Het afgelopen jaar is een turbulente periode geweest. Covid-19 heeft bij veel mensen allerlei problemen gecreëerd en heeft ook nu nog een grote impact op de manier van leven. Het leek ons daarom een goed idee om advies in te winnen bij een echte levens-expert. En wie beter hiervoor te vragen dan onze oudste lezer, Herman Slot. Met het leven heeft hij namelijk al 90 jaar ervaring.
Hoi Herman, vertel eens wat over jezelf.
Mijn leven begon op 29 juni 1930 te Achthoven, een buurtschap in de provincie Utrecht. Ik werd als zesde geboren uit een gezin van vijftien (!) kinderen. Mijn jeugd was onbezorgd en heb ik als gelukkig ervaren. De genegenheid van moeder en bewondering voor vader zorgde voor een harmonisch gezin.
Kun je wat meer vertellen over je huishouden van vroeger?
Vader Jan en moeder Marie waren hardwerkende gelovige mensen zoals in de dertiger jaren van de vorige eeuw gebruikelijk was. Dat uitte zich in trouw elke zondag een kerkbezoek, vasten, rozenhoedje bidden en bedevaarten (o.a. naar St. Jozef in Smakt/Limburg). Na het avondeten moest je op je knieën het rozenhoedje bidden om er op deze wijze voor te zorgen dat je na dit leven in de hemel zou komen. Tijdens de 40-daagse vasten mochten we 1x per dag een volle maaltijd, met aardappelen, een stukje vlees van een zelf geslacht varken en karnemelksepap met stroop toe. Oudere mensen (65+) en zwangere vrouwen waren vrijgesteld van deze voorschriften. Mijn moeder was voortdurend zwanger en heeft daarom bijna nooit hoeven vasten!
Scholen open, scholen dicht, scholen open, scholen dicht. Kun je ons vertellen over de herinneringen uit jouw schooltijd?
Vanaf je zesde verjaardag ging je naar de lagere school. De eerste dag niet aan het handje van mama. Gewoon schone kleren aan, een “stukkenzak” met eten voor tussen de middag mee, nieuwe klompjes aan de voeten en lopen maar. 3.5 Kilometer heen en terug, dus elke dag 7 kilometer. Weer of geen weer.
Op school was het speelkwartiertje altijd te kort. Op het schoolplein was knikkeren populair. Enkele “rijke” kinderen hadden mooie glazen knikkers en echte stuiters. Wij maakten de knikkers zelf. Hier komt levensles nummer 1:
| Stap 1 | Klei iets nat en goed rond maken. |
| Stap 2 | Bakken in de oven van het fornuis. |
| Stap 3 | Kleurtje erover en klaar is Kees. |
Hoe kwam jij in je jonge jaren aan je beweeg uren?
De speeltuin was in onze jonge jaren vele malen groter en leuker dan de Efteling nu. We hadden alle ruimte en vrijheid om met elkaar te spelen en vooral kattenkwaad uit te halen. Met de jeugd uit onze buurt deden we van alles, zoals hutten bouwen, boompje klimmen, vuurtje stoken, slootje springen. Voor ons was er geen Efteling , speelparadijs of sportschool nodig. We maakten proppenschieters en met vlierhout en kalmoes maakten we een eigengemaakt pistool. Met pijl en boog speelden we Batman en wiens vlieger kwam het hoogste. Mooi was die jonge tijd.
Zijn er levenslessen die je onze lezers zou willen meegeven?
Vind die baan en kom ergens terecht waar je hart ligt. Ga iedere dag met plezier naar je werk en voel dat je betekenisvol bent. Blijf ook studeren, het leven is om te leren. Voorkom dat je 40 jaar lang hetzelfde doet, maar ontwikkel jezelf. Trouwens, zelfstudie gaat vanzelf als je ergens passie in vindt.
Beweging en sport zijn eveneens belangrijk en verdienen een groot podium. Dit betekent niet dat je jezelf altijd maar volledig in het zweet moet werken of dat je als een topsporter moet gaan leven. Denk ook eens aan fietsen, zwemmen, tuinieren of wandelen in deze Corona-tijd.
Doe wat je leuk vindt en stop daar je passie in.
